نامه های زهرا

می نویسم؛ شاید یه روز اومدی و خوندی...

نامه های زهرا

می نویسم؛ شاید یه روز اومدی و خوندی...

دلتنگی


الهی من فدای آقا سید مهربون خودم بشم! اتفاقا منم به تعداد دفعاتی که دلتنگ شما میشم میام اینجا سر میزنم... اینجا هم شده پاتوق ما! شده در حکم سر پل معالی آباد من هر بار میام، نظرات رو چک میکنم به دنبال نوشته ای از شما... اون وقتا که زود به زود پیامی از شما نمیدیدم، پیامای قبلی تون رو دوباره میخوندم و میرفتم... گاهی هم با خودم میگفتم غیر از نامه هایی که شبا مینویسم، بین روز هم مطلب بنویسما، ولی نمیشه! آخه در طول روز با گوشیم چند نوبت سر میزنم ولی واسه نوشتن مطلب باید بشینم پای لپ تاب؛ با گوشی نمیتونم چیزی بنویسم. پای لپ تاب هم که واقعا در طول روز فرصت نمیشه بشینم. باورت نمیشه هروقت که چند دقیقه ای وقت داشته باشم بشینم، انقد خسته ام که فقط میخوام دراز بشم و بیفتم بخوابم؛ دیگه حوصلم نمیشه از جام بلند بشم برم لپ تابمو بیارم و سرمو بکنم تو لپ تاب شرمنده... شما که میدونی من وقتی میشینم دیگه حوصله ندارم پاشم برم چیزی بیارم ولی اگه عشق من میخواد بیشتر بیاد اینجا سر بزنه، منم قول میدم بیشتر مطلب بنویسم و با ماه خوبم حرف بزنم...

این روزا که زود به زود شما میای و واسه من مینویسی... من میام سر میزنم یه پیام جدید از شما میبینم، میدونی از خوشحالی بال درمیارم؟ انگار دنیا رو بهم دادن آقا سید... چقد خوبه که شما اونجا اینترنت داری و نسبتا سرتون هم خلوت تره. خدا رو صدهزار مرتبه شکر... هنوزم مثل اون وقتا حضور شما هرجوری که باشه، بهترین اتفاقه! خیلی ازتون ممنونم!

آقا سید... امروز صبح که تو پیامتون نوشته بودین از دیروز خونه هستین، نمیدونین چقد خوشحال شدم! احساس آرامش خیلی خوبی بهم دست داد. خیلی حس خوبی داشتم از اینکه این قسمت از دوره تون به خیر و خوشی گذشت و شما رفتی خونه واسه استراحت... اصن یه جورایی انگار خیالم راحت شد! ازتون ممنونم که خبر رسیدنتون رو بهم دادین آقا سید! ان شاءالله که مهندس اینا همه حالشون خوبه، شما رو ببینن بهترم بشن از حال و اوضاع خونه هم برام تعریف کنید... من همیشه از جاهای خوب و جاهای خوشمزه ای که شما وقتی خونه هستید میرید و واسم تعریف میکنید، خیلی کیف میکنم.

آقا سید... من هرچی بگم دوستت دارم، سیر نمیشم! مث شما هم بلد نیستم اسمای خوشگل بگم... ولی به معنای واقعی کلمه، با هر کلمه پیامای شما ( که وقتی میخونمشون صداتون تو گوشم میپیچه، حس میکنم خودتون پیشم نشستین برام حرف میزنین ) دلم میره...هر وقت که فرصتی باشه، منو از پیامای بی نظیر خودتون محروم نکنید؛ شدیدا تشنه شون هستم بهترینم

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.